Ujeżdżenie
Ujeżdżenie
Większości osób dyscyplina zwana ujeżdżeniem bądź z franc. dressage kojarzy się z „tańczącymi końmi”. Istotnie, tę olimpijską konkurencję można porównać do tańca, czy łyżwiarstwa figurowego. Ujeżdżenie, zwłaszcza na poziomie Grand Prix, to najwyższy stopień wtajemniczenia, porozumienia i harmonii z koniem. Z drugiej strony, prawidłowe wyszkolenie konia pod kątem ujeżdżeniowym, to podstawa każdej jeździeckiej dyscypliny sportu.Wreszcie ujeżdżenie to sztuka. Zwłaszcza w przypadku programów Grand Prix Freestyle, w których pary jeździec-koń wykonują zaawansowane elementy w ramach programu artystycznego do muzyki. Z jednej strony sędziowie oceniają wartość techniczną programu, a z drugiej strony jego wartość artystyczną, na którą niewątpliwy wpływ ma idealnie dopasowana, a jednocześnie stanowiąca harmoniczną całość muzyka.
Dla wielu osób nie związanych z ujeżdżeniem jest to sport, który na pierwszy rzut oka wydaje się być niezbyt wymagającym. Obserwują bowiem jeźdźca i konia, którzy jakby się wydawało, bez żadnego wysiłku realizują następujące po sobie zadania. Otóż cała sztuka polega właśnie na tym, żeby wysiłek pary był dla publiczności niezauważalny, a poszczególne elementy były wykonywane z gracją, wdziękiem i lekkością. Tymczasem przejazd na poziomie Grand Prix to zarówno dla jeźdźca jak i dla konia ciężka praca.
O co tak naprawdę chodzi w ujeżdżeniu? Poszczególne elementy wykonywane w trakcie przejazdu na czworoboku (piaffe, passage, piruety, zmiany nogi, ciągi) mają jedynie na celu sprawdzenie, czy koń jest w odpowiedni sposób wytrenowany, tak aby móc je swobodnie wykonywać. Cały proces szkolenia zwierzęcia polega na tym, aby uczynić z niego atletę, dysponującego siłą, wyróżniającego się elastycznością, rytmicznością i wspaniałym ruchem. Na co zwracają uwagę sędziowie? Nawet najdrobniejsze szczegóły mają znaczenie. Bez wątpienia pod uwagę brany jest naturalny ekspresyjny ruch konia, swoboda chodów, elastyczność i rozluźnienie zwierzęcia, jak i oczywiście precyzja wykonania poszczególnych elementów. Z pewnością jest to sport dla osób cierpliwych i perfekcjonistów. Oglądając ujeżdżenie trzeba zdać się na własne wyczucie estetyczne. Udane przejazdy to takie, które odbyły się w sposób harmoniczny, bez oporów, płynnie i z lekkością. Dodatkowo, w ocenie zawsze wspomogą nas sędziowie, którzy przyznają parom za każde ćwiczenie odpowiednią ilość punktów od 1 do 10. Ostatecznie pary uzyskują wynik procentowy.
Wykonując program ujeżdżeniowy, jeździec i koń stają się jednością. Do wzajemnej komunikacji wystarczają im nawet najsubtelniejsze sygnały. I właśnie ta jedność i wzajemne zrozumienie między człowiekiem a zwierzęciem są tak fascynujące, piękne i stanowią kwintesencję ujeżdżenia.
