Konie ardeńskie hodowane w naszym kraju bardzo dobrze zaadaptowały się do biotopu polskich ziem. W latach powojennych odegrały znaczącą rolę w tworzeniu i doskonaleniu populacji polskich koni zimnokrwistych. Początkowo import koni ardeńskich był spontaniczny i niezbyt wielki, wynikający z upodobań hodowców oraz potrzeb doskonalenia masowego pogłowia. Ich cechy fenotypowe oraz bardzo dobry ruch sprawiły, iż polscy hodowcy zainteresowali się tą rasą. Obecnie pogłowie koni ardeńskich znacznie wzrosło, ze względu na dużą liczbę koni urodzonych w Polsce z kojarzenia ardenów importowanych oraz klaczy krajowych z importowanymi ogierami ardeńskimi.
Do 2012 roku konie ardeńskie urodzone w Polsce wpisywane były do księgi koni rasy polski koń zimnokrwisty. Od 1 stycznia 2013 roku kiedy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi zaakceptowało utworzenie księgi stadnej, konie ardeńskie urodzone w Polsce uznawane są za rasę arden polski i wpisywane do odrębnej księgi. Ardeny polskie stanowią mieszankę rodowodową ardenów: francuskich, belgijskich, szwedzkich oraz luksemburskich. Klacz lub ogier, aby mógł być wpisany do księgi stadnej, musi posiadać minimum 75% rodowodu ardeńskiego.
WZORZEC RASY
Polskie konie ardeńskie należą do grupy koni ras zimnokrwistych, czyli zwierząt dużych, kalibrowych, mocno umięśnionych. Są masywne, ale harmonijnie zbudowane z proporcjonalną głową, szyją odpowiednio długą, lekko zaokrągloną, grzbietem prostym, szeroką i głęboką klatką piersiową oraz rozłupanym zadem z tzw. portkami. Koń ardeński powinien mieć suche kończyny, stawy duże, szerokie, wyraźnie zaznaczone i duże kopyta. Dzięki skośnie ustawionej łopatce te ciężkie konie mają stosunkowo lekki i obszerny ruch. Ważną cechą polskiego ardena jest jego spokojny charakter i zrównoważony temperament, pozwalający na użytkowanie zaprzęgowe oraz wierzchowe w rekreacji, w rolnictwie, w agroturystyce oraz leśnictwie.
Budowa:
Głowa: duża, koścista z szerokim czołem i dużymi oczami
Szyja: odpowiednio długa, dobrze umięśniona, lekko zaokrąglona
Kłoda: pierś głęboka i szeroka, dobrze ożebrowana, prosta linia grzbietu, dobrze umięśniony rozłupany zad
Kończyny: prawidłowo zbudowane, stawy wyraziste, suche
Kopyta: o prawidłowym kształcie, szerokie o zdrowym i twardym rogu
Charakter: łagodny
Temperament: zrównoważony.
Ruch:
Ruch u ardenów jest znacznie bardziej istotny niż u innych ciężkich koni. Ze względu na predyspozycje zaprzęgowe chody są obszerne i bardzo elastyczne. Stęp i kłus są swobodne i wydajne, co gwarantuje łatwość przemieszczania się. Kończyny prawidłowo zbudowane z dużymi mocno zginającymi się stawami.
Ardeny polskie utrzymywane są głównie w północnej i wschodniej części kraju (woj. podlaskie, pomorskie, warmińsko- mazurskie) przez profesjonalnych hodowców oraz liczne grono miłośników tej rasy. Rasa polskich koni ardeńskich charakteryzuje się nieco mocniejszym temperamentem niż polskie konie zimnokrwiste. Wykorzystanie użytkowe koni ardeńskich ze względu na świetny ruch jest bardzo zróżnicowane. Przede wszystkim wykorzystuje się je w rekreacji zarówno w zaprzęgach, jak i w siodle oraz rzadziej do prac polowych.
Źródło: „Rasy polskich koni” – wydawnictwo Polskiego Związku Hodowców Koni
